അറിവിന്റെ നിറവിലിന്നാദ്യമായ്ഞാന്..
അമ്മയെന്നറിയാതെ വിളിച്ചിടുമ്പോള്...
അമ്മയായ് പുണ്യമായ് ഭൂമിതന് സ്വന്തമായ്..
ഉണ്മയായ് നീയെന്നെ ത്തിരിച്ചറിഞ്ഞു!
ഓരോനിറവിലുംകണ്ടുഞാന് പുണ്യമേ,
ഓരോകനവിലും കണ്ടു നിന്നെ!
പുണ്യ ഫലോദയം പുഞ്ചിരിതൂകുമ്പോള്
എന്നിലെ ഉണ്മയെ ഞാന് തെരഞ്ഞു..
ഏതേതു ജന്മത്തില് ആരായിരുന്നുഞാന്?
എന്നോടു ചൊല്ലുമോനീ,പ്രകൃതീ..
ഏതുജന്മത്തിലുള്ളേതൊരമ്മയെ ഞാന്
അമ്മയെന്നിന്നു വിളിച്ചിടേണ്ടു..?
ഏതു ജന്മത്തിലെക്കടങ്ങളിന്നും
വീട്ടാക്കടങ്ങളായെന്നെ പിന്തുടര്ന്നൂ.
ഇനിയുമെത്രജന്മം ജനിക്കണം?
ഇനിയും മരണത്തെ പ്പുല്കണോ,ഞാന്?
എത്രകാലം ഞാന് കാത്തിരുന്നീടണം?
എന് ജീവന് പുണ്യത്തിലമര്ന്നിടാനായ്!
ശ്രീദേവിനായര്.
2 comments:
എത്രകാലം ഞാന് കാത്തിരുന്നീടണം?
എന് ജീവന് പുണ്യത്തിലമര്ന്നിടാനായ്!
nannayi
ഷിഹാബ്,
നന്ദി...
ശ്രീദേവിനായര്..
Post a Comment